Ένας μεγάλος αριθμός συνεργατών της Εθνικής ΑΕΓΑ συγκλονίστηκε με τις αποκαλύψεις της νέας Διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας για το ύψος των αυξήσεων κεφαλαίων που χορήγησε η Τράπεζα τα τελευταία 20 περίπου χρόνια. Γνώριζαν ότι η Τράπεζα στήριζε την Εθνική Ασφαλιστική, όποτε το απαιτούσαν οι περιστάσεις, αλλά δε γνώριζαν ότι το ύψος των χορηγήσεων έφτασε τα 750 εκατ. ευρώ! Ένας Δ/Κ έκανε την εξής εύστοχη παρατήρηση: Αν η Τράπεζα όλα αυτά τα χρόνια, αντί για αυξήσεις Κεφαλαίων που πάνε υπέρ «πίστεως και πατρίδος» απορροφούσε αντίστοιχα εταιρικά ομόλογα της Εθνικής, τα χρήματα δε θα ήταν καταγεγραμμένα ως Οφειλές; Και πόση είναι η περιουσία της, όταν τα τελευταία χρόνια όλα σχεδόν τα κτίριά της μαζί με αυτά της Αστήρ εκποιήθηκαν; Έγινε ποτέ κανένας έλεγχος για να διαπιστωθούν πόσα ακριβώς κεφάλαια «απορρόφησε» η Εθνική όλα αυτά τα χρόνια;
Από την άλλη πλευρά, αξιολόγησε κανείς το τριετές Business Plan που παρουσίασε η Εθνική πριν από 4 χρόνια; Υλοποιήθηκαν οι Στόχοι του; Ποιες ήταν οι αποκλίσεις του; Τα Δίκτυα μπορεί να ενθουσιάζονται για τα Μεγέθη και τα Ρεκόρ, από την άλλη πλευρά όμως, όταν κάποιος πιστεύει ότι το ενδιαφέρον τους περιορίζεται μόνο στα Μεγέθη, τους αδικεί. Τους ενδιαφέρουν και τους παραενδιαφέρουν τα Κέρδη της Εταιρείας τους, γιατί χωρίς αυτά γνωρίζουν ότι το μέλλον τους δεν μπορεί ποτέ να είναι σταθερό και βέβαιο. Ήδη, οι φρόνιμοι Δ/Κ και Πράκτορες προετοιμάζονται για τη νέα Διοίκηση και γνωρίζουν ότι το πρώτο πράγμα στο οποίο θα εστιάσει την προσοχή της θα είναι ο μεγάλος περιορισμός των ζημιογόνων Συμβολαίων. Θα αρχίσει πιο απλά η εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου και θα αρχίσει αμέσως. Αρκεί η νέα Διοίκηση να την εφαρμόσει διατηρώντας ορισμένες λεπτές ισορροπίες και να γνωρίζει τη διαχωριστική γραμμή που καθορίζει τα όρια και των συμφερόντων των Διαμεσολαβούντων. Ο αριθμός των Πρακτόρων που άρχισαν να υπολογίζουν σε μεγάλο βαθμό τη «Δύναμη της φίρμας της Εθνικής» και να την προτιμούν θυσιάζοντας μεγάλο μέρος των προμηθειών τους αυξάνεται σταθερά. Δεν αναφερόμαστε στους μεγάλους Πράκτορες που εκμεταλλεύονται τα Μεγέθη τους και απαιτούν και τα δύο, αλλά στους μικρότερους, οι οποίοι θα έπρεπε να αποτελούν τον κυρίαρχο στόχο των Εταιρειών. Το πρώτο πράγμα στο οποίο θα εστιάσει την προσοχή του ο νέος Αγοραστής θα είναι οι υποχρεώσεις που θα αναλάβει με σκοπό να μειώσει στο ελάχιστο το τίμημα που θα καταβάλει. Εξάλλου, όλες οι Εταιρείες που εξαγοράζουν άλλες βασίζονται στο «δικό τους» Μάνατζμεντ και όχι τόσο στα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην Εταιρεία που αγοράζουν.
Υπενθυμίζουμε επίσης ότι η Τράπεζα δε στοχεύει να Κερδίσει από την Πώληση της θυγατρικής της Ασφαλιστικής, αλλά να απαλλαγεί από τις συνεχείς αιμορραγίες που τις προκαλεί. Αυτά πέρα από τον κύριο στόχο της αποδέσμευσης των Κεφαλαίων που απαιτεί το Solvency II να διατηρούν οι Τράπεζες για τις θυγατρικές Ασφαλιστικές τους!
Λυπούμαστε που αναφερόμαστε σε δυσάρεστες διαπιστώσεις, όμως όταν το θέμα κυριαρχεί στα Δίκτυα με τα οποία επικοινωνούμε συχνά, δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε την ουσία του κάθε θέματος της επικαιρότητας. Ήταν τυχαία η ανακοίνωση της ΕΤΕ για το ύψος των 750 εκατ. που της κόστισε η θυγατρική της;
Τελικά, το Σύγχρονο Παραγωγικό Μάνατζμεντ σε εποχές σφοδρού Ανταγωνισμού είναι ίσως η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο! Η πραγματική Αξιολόγηση της Απόδοσης αργά ή γρήγορα αποκαλύπτεται και το βαθμολογεί ανελέητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου